[singlepic id=662 w=360 h=280 float=center]
Poeta, prozaik i ekonomista. Najstarszy z nich urodził się w połowie XIX wieku, najmłodszy zmarł przed 10 laty. Mieszkali w Polsce, Francji, Stanach Zjednoczonych. Co ich łączy? Wszyscy zdobyli najbardziej rozpoznawalne światowe wyróżnienie: Nagrodę Nobla. I wszyscy studiowali na Uniwersytecie Warszawskim.
Sesję w dniu 21 czerwca 2017 roku poświęcamy Henrykowi Sienkiewiczowi, Czesławowi Miłoszowi i Leonidowi Hurwiczowi. Odbędzie się ona w Sali Balowej pałacu Tyszkiewiczów-Potockich (Krakowskie Przedmieście 32). Pierwsze spotkanie z cyklu odbyło się 30 maja na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW i dotyczyło laureata Pokojowej Nagrody Nobla, Menachema Begina. W późniejszym terminie zaprosimy Państwa na piąty, konkludujący wykład o Józefie Rotblacie, również uhonorowanym Pokojową Nagrodą Nobla.
Program spotkania:
10.00-10.15: Słowo wstępne – prof. dr hab. Jerzy Miziołek, dyrektor Muzeum UW
10.15-11.00: O Henryku Sienkiewiczu – prof. dr hab. Jan Tomkowski (Instytut Badań Literackich PAN)
11.00-11.45: O Leonidzie Hurwiczu – prof. dr hab. Tomasz Żylicz (Wydział Nauk Ekonomicznych UW)
11.45-12.00: Przerwa
12.00-12.45: O Czesławie Miłoszu – prof. dr hab. Andrzej Stanisław Kowalczyk (Wydział Polonistyki UW)
13.00: Otwarcie wystawy przed Pałacem Tyszkiewiczów-Potockich (siedzibą Muzeum UW)
Sesji towarzyszy wystawa plenerowa przed pałacem Tyszkiewiczów-Potockich, na której zaprezentowano sylwetki noblistów związanych z Uniwersytetem Warszawskim. Oprócz wspomnianych Begina, Sienkiewicza, Hurwicza, Miłosza i Rotblata, przybliżamy także, jakie związki z uczelnią miała… Maria Skłodowska-Curie.
Henryk Sienkiewicz (1846-1916), wypełniając wolę rodziców i mając na uwadze trudną sytuację finansową rodziny, podjął studia medyczne, a następnie prawnicze w Szkole Głównej Warszawskiej. Z obu kierunków jednak zrezygnował i w zgodzie z własnymi zamiłowaniami przeniósł się na wydział Filologiczno-Historyczny. Sławę przyniosły mu nowele i powieści historyczne, m.in. Trylogia („Ogniem i mieczem”, „Potop”, „Pan Wołodyjowski”), „Krzyżacy”, „W pustyni i w puszczy”, a Nagrodę Nobla otrzymał w 1905 roku, przede wszystkim za „Quo Vadis”.
Czesław Miłosz (1911-2004) na Wydział Prawa UW wstąpił w 1932 roku, przenosząc się tu z uniwersytetu wileńskiego. Już po roku wrócił do Wilna, gdzie ukończył studia. Prawdziwe związanie poety z naszą uczelnią miało miejsce w trakcie II wojny światowej, gdy został zatrudniony w Bibliotece Uniwersyteckiej jako… woźny. W warunkach hitlerowskiej okupacji, gdy studia i korzystanie z księgozbioru były zabronione, posada ta pozwalała mu korzystać z biblioteki oraz ukrywać w magazynach publikacje polskiego państwa podziemnego. Nagrodę Nobla otrzymał w 1980 roku za całokształt twórczości.
Leonid Hurwicz (1917-2008) na Uniwersytecie Warszawskim odbył studia w latach 1934-1938 na kierunku prawa i uzyskał tytuł magistra. Następnie poszerzał swą wiedzę, głównie w dziedzinie ekonomii, studiując w London School of Economics, Genewskim Instytucie Wyższych Studiów Międzynarodowych, Uniwersytecie w Chicago oraz Uniwersytecie Harvarda. Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii zdobył w 2007 roku wraz z Erikiem S. Maskinem i Rogerem Myersonem, za prace nad teorią wdrażającą systemy matematyczne w procesy gospodarcze.