[singlepic id=406 w=260 h=220 float=left]
Z okazji 100-lecia Odnowienia tradycji Politechniki Warszawskiej Muzeum PW zaprasza na uroczysty wernisaż stałej wystawy „Dzieje Politechniki Warszawskiej”.
Odbędzie się on 20 listopada 2015 r. o godz. 13 w Gmachu Głównym PW, sala 08. Wernisaż połączony jest z otwarciem nowej sali ekspozycyjnej Muzeum w Gmachu Głównym PW. Wystawa, będąca elementem obchodów Dni Politechniki Warszawskiej prezentuje dzieje Politechniki w szerszym kontekście historycznym. Początki szkolnictwa technicznego na ziemiach polskich sięgają XVIII w. Stanisław Staszic, wybitny mąż stanu epoki Oświecenia, widział przyszłość kraju w rozwoju nauki i gospodarki. Z jego inicjatywy 4 stycznia 1826 r. nastąpiło uroczyste otwarcie Szkoły Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. Po upadku Powstania Listopadowego Szkoła została definitywnie zamknięta w 1831 r.
Pierwszą wyższą uczelnią techniczną w zaborze rosyjskim był otwarty w 1898 r. Warszawski Instytut Politechniczny im. Cara Mikołaja II. Budowę nowego gmachu Instytutu rozpoczęto w 1899 r. a zakończono w 1901 r. Autorami projektu zostali Stefan Szyller i Bronisław Rogóyski. Językiem wykładowym był język rosyjski. Protesty studentów w 1905 r. przybrały formę walki o polski język wykładowy. Władze carskie zamknęły Instytut, a ponownie uruchomiły go w 1908 r. W 1915 r., na skutek ofensywy niemieckiej, ewakuowano Instytut Politechniczny w głąb Rosji.
15 listopada 1915 r. za zgodą władz niemieckich, uczelnia podjęła działalność jako Politechnika Warszawska z polskim językiem wykładowym. W uroczystości otwarcia, która miała miejsce w gmachu Fizyki wzięli udział m.in. Rektor Zygmunt Straszewicz, kurator Bogdan hr. Hutten-Czapski, generał–gubernator Hans von Beseler.
W czasie II wojny światowej Niemcy nakazali zamknąć uczelnię. W 1942 r. władze okupacyjne uruchomiły Państwową Wyższą Szkołę Techniczną. Od samego początku studenci i wykładowcy byli zaangażowani w działalność konspiracyjną oraz tajne nauczanie. Powstanie Warszawskie przyniosło uczelni dotkliwe straty. Zniszczono i spalono budynki, aresztowano i uwięziono w obozach koncentracyjnych wielu profesorów, studentów i pracowników PW, wielu zamordowano. Koniec wojny dał nadzieję na odbudowę Uczelni. Już 13 stycznia 1946 r. w Gmachu Kreślarni nastąpiła uroczysta inauguracja roku akademickiego. Lata powojenne to czas powrotu kadry profesorskiej, szybko rosnącej liczby studentów, odbudowy gmachów i ciągłego rozwoju. W październiku 1951 r. rozporządzeniem Rady Ministrów włączono do Politechniki Szkołę Inżynierską im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. Dziś Politechnika Warszawska jest największą uczelnią techniczną w kraju.
Na wystawie prezentowane są m.in. pamiątki po Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. Zobaczyć można także eksponaty z okresu działalności Warszawskiego Instytutu Politechnicznego im. Cara Mikołaja II – dokumenty, fotografie, replikę munduru studenta itp. Wśród pamiątek z okresu otwarcia Politechniki Warszawskiej znajdują się listy gratulacyjne, Statut Tymczasowy PW, medal upamiętniający otwarcie uczelni. Ponadto zobaczyć można eksponaty związane ze Szkołą Inżynierską im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. Wystawa została wzbogacona różnego rodzaju urządzeniami, które były wykorzystywane na PW – elektromagnes prof. M. Wolfke, stanowisko do pomiaru siły odrzutu silnika odrzutowego, goniometr, refraktometr, teodolit, galwanometr, amperomierze, woltomierze, arytmometry, przyborniki kreślarskie i inne. Pokazane zostały niektóre medale z kolekcji Muzeum PW. Eksponaty pochodzą ze zbiorów Muzeum PW, Wydziału Fizyki PW, Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego oraz prof. Mirosława Nadera.
Więcej informacji na temat wystawy na stronie internetowej: