[singlepic id=646 w=280 h=240 float=left]
Amonity to grupa wymarłych głowonogów, należących – podobnie jak małże czy ślimaki – do mięczaków. Współcześnie żyjący krewniacy tych głowonogów to np. ośmiornice, kalmary czy kałamarnice. Amonity znane są tylko ze stanu kopalnego, a szczątki (skamieniałości) świadczące o ich obecności w dawnych morzach Ziemi, odnaleźć możemy w skałach liczących sobie od ok. 65 do nawet 400 mln. lat!!! Ostatnie amonity zniknęły z naszej Planety w tym samym okresie, w którym wymarła także inna, chyba bardziej znana grupa zwierząt – dinozaury.
Pierwotnie muszle amonitów zbudowane były z aragonitu (odmiana węglanu wapnia; CaCO3). Ponieważ jest to stosunkowo nietrwała odmiana tego związku, często ulegała przemianie w bardziej trwałą odmianę CaCO3 (kalcyt), bądź ulegała całkowitemu rozpuszczeniu. Z tego też powodu amonity odnajdywane w skałach chociażby jury krakowsko-częstochowskiej najczęściej mają barwę skał, z których pochodzą. Tego typu skamieniałości stanowią odlew (ośródkę) pozostały po rozpuszczeniu pierwotnej (aragonitowej) muszli amonita.
Jednakże w wyjątkowych przypadkach, oryginalna muszla aragonitowa amonitów mogła zostać zachowana, i w prawie nienaruszonej formie, przetrwać do naszych czasów. Działo się tak w sytuacji szybkiego pogrzebania skorupy zwierzęcia w osadach dennych.
Tak wyjątkowo zachowany okaz amonita prezentujemy na fotografii. Jak przypuszczają badacze tych głowonogów, aragonitowe muszle amonitów w specyficzny sposób odbijały światło słoneczne, w efekcie czego mogły mienić się wszystkimi kolorami tęczy!!!