Muzeum Politechniki Łódzkiej w Łodzi zaprasza na wystawę pt. Profesor Alicja Dorabialska. Życie pełne miłości do człowieka poświęconą wybitnej polskiej uczonej w dziedzinie chemii
fizycznej, uczennicy Marii Skłodowskiej-Curie, pierwszej kobiecie w niepodległej Polsce powołanej na stanowisko profesora w uczelni technicznej – Politechnice Lwowskiej.
Ekspozycja przygotowana została z okazji jubileuszu 80-lecia Politechniki Łódzkiej, którego patronką jest Profesor Alicja Dorabialska. Prezentowana jest w budynku Wydziału Chemicznego Alchemium, (ul. Żeromskiego 116, Łódź) w holu na parterze. Wystawę można zwiedzać do maja 2025 roku. Wstęp wolny.
Profesor Alicja Dorabialska urodziła się w 1897 roku w Sosnowcu. W latach 1915-1918 studiowała na Kursach Wyższych Żeńskich na Wydziale Fizyko-Matematycznym w Moskwie. W 1918 roku rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Politechnice Warszawskiej w Zakładzie Chemii Fizycznej kierowanej przez profesora Wojciecha Świętosławskiego. W 1922 roku uzyskała tytuł doktora filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1925-1926 oraz w 1929 roku przebywała na stażu badawczym w Instytucie Radowym Marii Skłodowskiej-Curie w Paryżu. W 1927 roku uzyskała habilitację na Politechnice Warszawskiej z chemii fizycznej. W latach 1927-1934 pracowała na stanowisku docenta w Politechnice Warszawskiej. Jednocześnie w latach 1924-1934 prowadziła wykłady zlecone z Chemii Fizycznej na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku Alicja Dorabialska działała w Lidze Akademickiej Obrony Państwa. W 1928 roku otrzymała Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości przyznawany za nienaganne pełnienie służby państwowej, a za pracę w dziele odzyskania niepodległości została odznaczona w 1931 roku Krzyżem Niepodległości. W 1934 roku Alicja Dorabialska została powołana na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Chemii Fizycznej Politechniki Lwowskiej. Była pierwszą kobietą profesorem tej uczelni. W latach 1936-1937 pełniła funkcję dziekana Wydziału Chemicznego Politechniki Lwowskiej. W okresie II wojny światowej brała udział w tajnym nauczaniu zorganizowanym przez Politechnikę Warszawską i Uniwersytet Warszawski pełniąc rolę dziekana Wydziału Chemii. W okresie okupacji w swoim mieszkaniu przechowywała osoby pochodzenia żydowskiego.
Po zakończeniu II wojny światowej na zaproszenie profesora Bohdana Stefanowskiego, pierwszego rektora Politechniki Łódzkiej Profesor Alicja Dorabialska przyjechała latem 1945 roku do Łodzi. W nowo powołanej Politechnice Łódzkiej objęła Katedrę Chemii Fizycznej, którą kierowała do chwili przejścia na emeryturę w 1968 roku. W 1947 roku została mianowana profesorem zwyczajnym. Była pierwszą dziekan Wydziału Chemicznego Politechniki Łódzkiej oraz członkiem pierwszego Senatu Uczelni.
W Politechnice Łódzkiej stworzyła znany w kraju naukowy ośrodek radiochemii. Tematyka pracy naukowej Profesor Alicji Dorabialskiej dotyczyła ciepła promieniowania radioizotopów, mikrokalorymetrii, przemian alotropowych i korozji metali. Jej dorobek naukowy obejmuje 128 publikacji, w tym pięć opracowań książkowych, głównie z dziedziny kalorymetrii, radiochemii, chemiluminescencji oraz historii chemii.
W 1972 roku Profesor Dorabialska opublikowała swoje wspomnienia, a całe honorarium przeznaczyła na ufundowanie tablicy poświęconej pamięci polskich chemików zamordowanych na Wschodzie w latach 1939-1945.
Profesor Alicja Dorabialska zmarła w 1975 roku i spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Wystawa Profesor Alicja Dorabialska. Życie pełne miłości do człowieka
