Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów w Bagnie koło Wrocławia
(afiliowane do Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu)

Bagno, ul. Ziołowa 51
55-120 Oborniki Śl.
tel. 71 310 61 26
seminarium@sds.pl

https://www.wsd.salwatorianie.eu/pl/

Wstęp bezpłatny.
Zwiedzanie wnętrza klasztoru z oprowadzaniem w dni świąteczne o pełnych godzinach, między 13.00 a 17.00. W innych dniach tylko grupy zorganizowane, po uprzednim uzgodnieniu z przełożonym. Park przyklasztorny jest otwarty codziennie.

Przełożony: ks. dr hab. Roman Słupek SDS, Rektor WSD

Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów znajduje się w Bagnie, wiosce oddalonej 30 km od Wrocławia. Mieści się ono w kompleksie klasztornym, w którego skład wchodzą m.in. dwa obiekty pałacowe połączone ze sobą wieżą, stróżówka z zespołem bramnym, dawna powozownia z bramą na wzór łuku triumfalnego, XIX-wieczny ceglany budynek nowicjatu w południowej części parku i tzw. „dom ogrodnika”. W przyklasztornym parku znajdują się także elementy małej architektury (zabytkowa „altana filozofów”, labirynt filozofów, pomnik o. Jordana – założyciela salwatorianów, grota Matki Bożej z Lourdes, drewniana kapliczka Matki Bożej „diaspory”). Najbardziej reprezentacyjna część kompleksu to tzw. „stary zamek”, którego budowę ukończono w 1734 roku. „Nowy zamek” jest budowlą w stylu neobarokowym. Wieża, pełniąca funkcję łącznika obu tych budynków, została zbudowana wraz z „nowym zamkiem” w latach 1911–1914. Początki salwatorianów w Bagnie sięgają roku 1930. Wtedy to prowincja niemiecka salwatorianów odkupiła od banku ziemskiego posiadłość rodziny Kisslingów, sprzedaną przez Conrada Kisslinga. Conrad był najstarszym synem Georga, który to na początku XX wieku odrestaurował i rozbudował pałac w Bagnie (ówczesnym Heinzendorf). Niemieccy salwatorianie zaadaptowali budynek do wymagań życia zakonnego, zachowując przy tym jego walory artystyczne. Przebywając w tym miejscu w latach 1930–1945, prowadzili międzynarodowy nowicjat i studia z filozofii dla kleryków (wielu z nich podjęło później pracę misyjną w Chinach i krajach Ameryki Południowej). W czasie II wojny światowej zakonnicy musieli przenieść się z klasztoru do domu na skraju parku. Przed końcem wojny niemieccy salwatorianie byli zmuszeni opuścić klasztor w Bagnie; na miejscu pozostał tylko brat Feliks Sierny z prowincji polskiej. Dzięki niemu, mimo działań wojennych, budynki i ich wyposażenie nie zostały zniszczone przez sowietów. W 1946 roku do Bagna przybyli inni salwatorianie z prowincji polskiej i założyli w tym miejscu nowicjat zakonny. Od 1953 roku istnieje tu nieprzerwanie Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów, od 1993 roku afiliowane do Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Seminarium prowadzi własne studium filozofii i teologii. Wykłady odbywają się w zabytkowej części kompleksu klasztornego, w którym dostępna jest dla studentów biblioteka z księgozbiorem liczącym ponad 33 000 książek i 8000 czasopism. Od 2007 roku seminarium wydaje własne czasopismo naukowe „Studia Salvatoriana Polonica”. Od początku istnienia w instytucji wykształciło się w niej i doszło do święceń ponad 500 zakonników. Oprócz działalności formacyjno-edukacyjnej dla młodzieży zakonnej w zabudowaniach klasztornych mają miejsce także wydarzenia kulturalno-edukacyjne dla gości (wakacyjny plener malarski i wernisaż, otwarte wykłady gościnne, spotkania integracyjne dla społeczności lokalnej, spotkania wolontariuszy misyjnych czy ruchów młodzieżowych).

ks. dr hab. Roman Słupek SDS
fot. Paweł Janowski SDS