ROK 2017
Profesor Stanisław Waltoś, ur. 1932 r., jest jednym z najwybitniejszych polskich prawników oraz specjalistą z zakresu prawa karnego procesowego. Od początku swej kariery naukowej jest związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, którego jest profesorem honorowym; otrzymał także tytuł doktora honoris causa m.in. Uniwersytetu Warszawskiego (2011) i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (2004). Jest członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności oraz rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, członkiem ICOM i b. wiceprzewodniczącym Polskiego Komitetu Narodowego ICOM, autorem tłumaczenia obu wersji Kodeksu Etyki ICOM dla Muzeów, współautorem projektu ustawy o muzeach z 1996 r. W latach 1977–2011 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W dorobku ma autorski wpływ na legislację, m.in. przyjęcie propozycji wprowadzenia konsensualizmu do polskiego procesu karnego, instytucji świadka anonimowego, świadka koronnego. Aktywnie działał również na gruncie międzynarodowym, był m.in. ekspertem naukowym w Radzie Europy oraz ekspertem rządu łotewskiego ds. kodyfikacji karnej. Autor ponad 400 publikacji z zakresu prawa i procesu karnego oraz historii prawa i kultury, m.in. „Owoców zatrutego drzewa”, „Collegium Maius”, „Na tropach doktora Fausta”, „Grabieży Ołtarza Mariackiego”, „Wędrowania po wyspach pamięci”. Odznaczony został m.in. Krzyżem Komandorskim (1998) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2011) Orderu Odrodzenia Polski. Jest laureatem V edycji Nagrody im. prof. Aleksandra Gieysztora przyznawanej przez Fundację Kronenberga przy Citi Bank Handlowy za troskę o dobro kultury polskiej, przejawiającą się w konsekwentnych działaniach zmierzających do umacniania pozycji Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także za rozsławianie i promocję dorobku polskiej kultury w świecie.
Godność członka honorowego Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych nadało prof. Stanisławowi Waltosiowi 23 listopada 2017 roku.
ROK 2019
Profesor Marcin Chrzanowski, ur. 1939 r., wychowanek i wieloletni pracownik naukowy Politechniki Krakowskiej, specjalista w zakresie mechaniki materiałów i konstrukcji, o dużym doświadczeniu międzynarodowym, pełnił szereg funkcji akademickich: kierownika katedry, prodziekana, prorektora i w latach 2002–2005 – Rektora Politechniki Krakowskiej. Z jego inicjatywy w roku 2004 powstało Muzeum Politechniki Krakowskiej, z którym jest związany do dzisiaj. W działalności w zakresie muzealnictwa kładzie nacisk na ekspozycję związków nauk humanistycznych z naukami ścisłymi i technicznymi. Wiele uwagi poświęca również kwestii tożsamości muzeów uczelnianych, które powinny wspomagać podstawową działalność naukową i edukacyjną uczelni, przy których są afiliowane. Zainteresowania historyczne Profesora skupiają się na dziedzictwie uczelni lwowskich, z których wywodzi się Politechnika Krakowska, a także na postaci Tadeusza Kościuszki, patrona uczelni. Profesor Chrzanowski jest też założycielem i redaktorem Zeszytów Historycznych Politechniki Krakowskiej, wychodzących od roku 2017. O wieloletnich zainteresowaniach humanistycznych prof. Chrzanowskiego świadczy m.in. jego członkostwo w Królewskim Towarzystwie Nauki i Literatury w Göteborgu (Kungliga Vetenskaps-och Vitterhets-Samhället – KVVS i Göteborg).
Godność członka honorowego Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych nadało prof. Marcinowi Chrzanowskiemu 27 marca 2019.
***
Ewa Otremba, ur. 1951 r., absolwentka Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego, dokumentalista, długoletni kustosz muzeum uczelnianego, badacz historii polskiego szkolnictwa morskiego, znawca zagadnień literatury marynistycznej. Od 1975 roku związana z Wyższą Szkołą Morską w Gdyni (późniejszą Akademią Morską – obecnie Uniwersytetem Morskim). W latach 1976–1980 uczestniczyła w pracach zespołu naukowo -badawczego gromadzącego materiały do kontynuacji przedwojennego Muzeum Państwowej Szkoły Morskiej. W okresie 1990 – 2019 kustosz uczelnianego muzeum. We współpracy ze środowiskiem ludzi morza pozyskiwała archiwalia i artefakty dokumentujące rozwój dydaktyki szkolnictwa morskiego, pracę absolwentów na morzu, uczestnictwo w walkach podczas wojny. Badała udział wychowanków uczelni w kreowaniu polskiej polityki morskiej, zbierała materiały dotyczące emigracyjnych losów absolwentów. Kolekcję poszerzono o zbiory z początków szkolnictwa morskiego w Tczewie i przedwojennej Gdyni oraz z okresu drugiej wojny światowej (uczelnia kontynuowała proces dydaktyczny w Wielkiej Brytanii). Autorka artykułów naukowych, popularyzatorskich, biografii, not o książkach, scenariuszy wystaw realizowanych lokalnie i poza uczelnią. Zajmowała się redakcją wydawnictw okolicznościowych, opracowaniami materiałów dydaktycznych i promocyjnych. Prowadziła edukację historyczną, działała na rzecz wskrzeszenia tradycji podkreślających tożsamość uczelni kształcącej oficerów marynarki handlowej, inicjowała upamiętnienia. W latach 1992 – 2017 aktywizowała twórczo studentów włączając do zadań związanych z dokumentacją praktyk morskich. Zorganizowała cykl otwartych spotkań marynistycznych podejmujący tematykę z historii, literatury, sztuki, stwarzający możliwość międzypokoleniowego dyskursu. Wyróżniona Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony Pracownik Morza, Medalem Dziewięćdziesięciolecia Szkoły Morskiej, Nagrodami Rektorskimi, Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni, Medalem im. Edmunda Kłopotowskiego. Od 2008 roku uczestniczyła w procesie integracji i współdziałaniu muzeów uczelnianych, brała udział w pracach Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych.
Godność członka honorowego Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych nadało Ewie Otrembie 23 października 2019 roku .